MICO RABUÑAL, O ESCULTOR ARTEIXÁN PSICOANALISTA DE PEDRAS

Miguel Rabuñal nace en Oseiro en xullo de 1979 na casa coñecida como a de Rafael, que viña sendo o domicilio de seus avós paternos María Naya Pan e José Rabuñal Rey, un home que levaba con moito orgullo o feito de ser neto de Manuel Rey Súarez, persoeiro sobre o que xa temos falado neste espazo e de quen sabemos con certeza que coñeceu e tratou ao propio Manuel Murguía, a Castelao, a Basilio Álvarez, a Casares Quiroga ou, entre outros, ao autor da novela O bosque animado, Wenceslao Fernández Flórez.

Mico Rabuñal (www.ledicia.org)

Dende moi cedo Miguel, máis coñecido polo seu nome artístico de Mico Rabuñal, sentiría a necesidade da arte nas súas veas, unha necesidade de expresión difícil de domar. O primeiro recordo da súa relación co mundo artístico é de cando estaba no parvulario, onde un día atopou un libro da E.X.B. no que, nas primeiras páxinas, había debuxado un candil cunha candea prendida… “Xa non vin nin o texto nin nada máis de aquel libro. Aí despertou algo no meu interior que me fixo debuxar unha e outra vez esa imaxe do candil. Dende aquel día prendeuse en min outra candea”.

Dende aquel entón, os días de debuxos alternábanse con modelaxes na típica masa de plastilina de cor marrón merda, resultado da mestura de diversas cores. Nesa altura, a súas principais influencias non eran outras que os programas televisivos “La Bola de Cristal” e “El Hombre y la Tierra” do grande Félix Rodríguez de la Fuente polo que, as pequenas obras do futuro escultor arteixán, eran sempre Frankensteins ou animais.

Despois de anos visualizando esa temática, sería en 8º da E.X.B. cando na materia de plástica o alumnado de aquel curso fixera tarefas de debuxo ao natural dunhas figuras en escaiola… “Recordo que eran un pé, unha cara dunha muller grega e unha cabeza de cabalo. Foi aí onde me empezou a inquietude de saber máis acerca da arte mais, con todo, non sería ata algúns anos despois cando descubrín, grazas a unha profesora de galego do Instituto, que na Coruña había unha escola adicada aos estudos artísticos, a Escola de Arte e Deseño Pablo Picasso”.

Esa orientación, ese camiño que lle amosara aquela mestra sería, motivada porque nas horas lectivas, Mico adicáballe máis tempo a debuxar na mesa que a facer as tarefas… “ata tal punto que xa me deixaban facelo aínda que, iso si, houbo veces que tiven que borrar algunha obra de moitas horas de entrega, logo das protestas do servizo de limpeza do instituto”.

Mico Rabuñal no seu estudio de Figueiroa (www.ledicia.org)

Os seus primeiros ingresos obtidos das esculturas da súa autoría chegarían co traballo realizado para financiar a excursión de fin de curso, un traballo que empezara uns meses antes tallando unhas pinzas de prender a roupa e tacos de madeira que logo vendería aos compañeiros e compañeiras do Instituto, chegando a recadar máis de 50.000 das antigas pesetas. Rematada a súa etapa de secundaria, Mico empezaría a traballar de xardineiro para financiar os seus estudos de arte... “cubrín a solicitude da escola, fixen unhas probas de acceso e xa estaba dentro!”

O escultor arteixán tiña por diante dous marabillosos anos de aprendizaxe na rama de técnico Superior en Artes Aplicadas a Escultura. Cando saíu da escola, e despois de facer as prácticas de empresa, decidiría especializarse no tallado en pedra polo que traballaría durante un tempo como canteiro artístico para a empresa Grupo Liñagar, onde botaría case cinco anos e onde aprendería o oficio que, na realidade, era o que máis idea lle levaba. Naquel tempo Rabuñal faría algúns traballos que actualmente podemos ver pola xeografía do municipio de Arteixo, coma o Cruceiro de Morás; o retrato a Don Pedro García, párroco de Oseiro, Lañas e Pastoriza; e tamén un escudo do arcanxo San Miguel para o Hotel San Miguel de Pastoriza.

No 2009 Mico Rabuñal decidiría establecerse pola súa conta a tempo completo no seu estudio da aldea de Figueiroa, na antiga casa da súa avoa materna na que o artista arteixán crearía a súa obra máis persoal e definiría o seu estilo, un estilo que segundo as súas propias palabras… “clasificaría de arte realista pop, no que emprego distintos tipos de mármores, granitos e pedras calizas”.

Tótem Sugus
Técnica mixta sobre talla directa en pedra arenisca
30x15x13cm

Sempre que falamos con Mico no seu estudio Figueiroa, sabemos que algo novo está tramando e nunca nos deixa de sorprender coas súas obras talladas en pedra. Darlle un pouco de humor as súas esculturas é algo que lle encanta, procurando sempre un tema para que a pedra conte unha historia...”Xurde a idea, visualízoa nun material e vou a por ela. Ao final todo se traduce en moitas horas de investigación, de estudio e de moito traballo”.

Ego
Técnica mixta sobre talla directa en pedra caliza. ( metal )
52x25x22cm

Mico Rabuñal, nunca deixa de sorprendernos coas súas novas obras talladas en pedra, unhas obras que podedes adquirir directamente no seu estudio do Lugar de Figueiroa nº 27 A, contactando co artista a través da súa páxina web http://micorabunal.com/ ou en fondo na galería coruñesa Monty4. Tamén podedes estar ao día dos seu traballos no seu Facebook https://www.facebook.com/pg/micorabunal/community/?ref=page_internal 

Gessler  ́s Victory
Técnica mixta sobre talla directa en granito e pedra arenisca
40x30x15cm

Exposicións:

- De Estudios Abertos en A Coruña 2018.

- Colectiva en Galeria Monty4 de A Coruña 2018.

-Colectiva en Galeria Artbys de A Coruña 2018.

- Museo Casa Ibáñez de Melilla 2017

- 6ª edición de la Feria de artistas Cultur3club en Gijón 2017.

- I Feria Internacional de arte contemporáneo Art Fair Málaga 2017.

- Colectiva na Sala Fórum Metropolitano de A Coruña 2004.

Premios recibidos:

- Obra seleccionada para exposición en XXIX Certamen de Pintura y Escultura Ciudad de Álora, 2018.

- Finalista XVIII Certamen Nacional Pintura y escultura ciudad de Melilla, 2017.

- Obra seleccionada na 17ª Mostra Artxove. Pontedeume, 2012.

- 1º premio no XII Certamen de Arte Galería Burela 2007.

- 2º accésit no X Certame de Arte “Galería Burela”2005.