"OS REVENIDOS", O ROCK RETRANCA DE ARTEIXO

O xerme de onde nacen “Os Revenidos” está en Xiradela, unha Asociación Xuvenil na que cadraron moitas rapazas e rapaces de Arteixo que podían dar saída ás súas inquedanzas artísticas aínda que, nun principio, o que maioritariamente facían era bailar, cantar e tocar a música tradicional galega.

Sería nos descansos dos ensaios de baile onde, dalgún xeito, os primeiros “Revenidos” empezarían a divagar e vacilar coa idea de facer un grupo collendo un tamboril, unha pandeireta ou batendo unhas baquetas nunha mesa para facer calquera canción á caída, como por exemplo “El ensayito”, tema co que versionaban o famoso “Chiringuito” de Georgie Dann… “ yo tengo un ensayito al lado de la iglesia; tengo que ir rapidito que me espera Teresa”. Teresa era a súa profesora, e calquera escusa era boa para botar unhas risas!

Imaxe que fai referencía a eses momentos no local de Xiradela onde calquera cousa servía para facer unha canción. Aparecen Manuel de Eva coas baquetas, Alberto Sexto compañeiro de baile) e Víctor Iglesias á flauta (Cortesía de Manuel de Eva)

Todo grupo que se prece ten que ter un nome, así que, como non podía ser doutro xeito, aqueles rapaces de Arteixo que nos primeiros anos noventa tiñan en mente formar unha banda, comezaron a tirar dos alcumes das súas familias. Cando escoitaron o do avó de Guillermo León, un compañeiro de baile, chamoulles a atención poderosamente. O alcume do avó de Guillermo era “O Revenido”, nome que xa lles gustou nada máis escoitalo. Nun principio tamén xuntarían o alcume da avoa paterna de Manuel de Eva, que era Obdulia “da Caseta”, así que nos descansos dos ensaios con Xiradela, ou nas viaxes coa Asociación Xuvenil, cando saían a actuar polo mundo adiante, de xeito moi especial na viaxe realizada en 1993 á vila portuguesa de Sintra, ás veces botaban unhas pezas como “Os Revenidos da Caseta”. E así, como quen non quere a cousa, despois de aquela viaxe a Sintra, empezarían a quedar xa para ensaiar un poco máis en serio, tan en serio que deciden retirar aquilo “da caseta” e pasarían a ser, dende aquel momento, “Os Revenidos”.

A primeira formación dos primeiros ensaios estaba composta por Víctor Iglesias, no piano, Carlos Lareo, Carlos Fuentes e Ruben Martín con guitarras acústicas e Manuel de Eva cantando. Quedaban para ensaiar na casa de Carlos Lareo, nunha antiga tenda de ultramarinos que tiña a súa familia no baixo da vivenda. Máis tarde trasladaríanse ao hórreo da mesma casa.

Naquela altura, algún dos músicos propoñía uns acordes e Manuel de Eva encargábase das melodías e das letras. O primeiro repertorio do grupo sería de temas propios, como por exemplo “Ábreme la puerta”, “Porqué no me dices la verdad”, “ El virus de la soledad”, “Todo es nada”…

Xa no ano 1994 deciden dar un paso adiante: facía falla alguén que tocara o baixo na formación así que Rubén Martín, “O Duque de Preguín”, asume ese rol e merca un baixo pasando, dende aquel entón, a ser o baixista da banda. Facía falla un batería tamén, así que Manuel de Eva empeza a dar algunha clase con Manolo Maceiras, gran baterista arteixán, e ao pouco merca unha Pearl de cor branca de segunda man, que vendía Tom o baterista dos míticos “Troleblues”, un grupazo de Laxe que tiña algún membro de Arteixo, entre eles o propio Manolo Maceiras, o profesor de batería de Manuel de Eva, e tamén a Anxo Souto na guitarra, un Anxo que, as voltas que da a vida, formaría parte dos “Revenidos” vintecinco anos máis tarde!

Imaxe de un dos primeiros concertos do grupo, o da Noite Meiga de Xiradela do ano 1993. De esquerda a dereita Carlos FuIentes, Rubén Martín, Carlos Lareo, Manuel de Eva e Víctor Iglesias (Cortesía de Manuel de Eva)

Á guitarra quedaría Carlos Lareo, pois Carlos Fuentes deixaría o grupo. Víctor Iglesias, andando no tempo director da Escola Municipal de Música de Arteixo, seguía no piano e incorporarían a Roberto Darío na voz. Con esta formación, “Os Revenidos” tocarían en algunha que outra festa de aniversario e, tamén, na Noite Meiga dos anos 1994 e 1995 que organizaba a A. X. Xiradela. Aquí acabaríase temporalmente a primeira etapa do grupo xa que, por distintos motivos e ocupacións, o proxecto dos “Revenidos” estaría parado durante nove anos!

Facemos viaxe na máquina do tempo e chegamos ao ano 2004, que foi cando Rubén Martín empezou a fantasear coa idea de voltar, mais iso si, só para dar un único concerto por aquilo de que era unha verdadeira pena ter tocado tan pouco no pasado. Rubén pensaba que aquelas cancións e aquel proxecto non podían quedar no esquecemento e, ao pouco, fala co resto da banda. A todos lles parece boa idea xuntarse de novo, excepto a Roberto Darío que non podía comprometerse. Naquela hora precisaban un cantante mais, cousas do destino, seríalles máis doado atopar un novo batería xa que Víctor Iglesias coñecía a un rapaz de Loureda, Esteban Castro, que se convertiría no novo batería de “Os Revenidos” ao mesmo tempo que Manuel de Eva pasaba a ser a voz do grupo.

Así pois, “Os Revenidos” deciden xuntarse para facer un único concerto nun bar de Arteixo que se brinda a acollelos, “El Pasatiempo” ou “o bar de Chupi” como tamén é coñecido. Ao preparar os seus temas, son conscientes que non teñen repertorio suficiente para ofrecer un concerto en condicions e, con esa facilidade que os caracterizou dende un principio para facer versións en clave de humor, probaron cousas nos ensaios que deciden engadilas ofrecendo un espéctaculo de dúas partes : unha primeira máis seria tocando os seus temas propios e, despois de un descanso e de un cambio de vestiario, dar paso á carallada, por exemplo con versións de “Angelitos negros” de catro maneiras distintas ( pop, rock, dance…) e ata un tema en inglés por si tiñan carreira internacional,“ Fucking in the beach”.

O do concerto único no bar de Chupi quedaría nunha simple anécdota xa que “Os Revenidos” non pararían de tocar dende aquel día. Para o recordo queda un dos seus primeiros concertos ao “aire libre”, aquela vez na que compartiran palco nas festas de Loureda con... nada máis e nada menos... Manolo e Manola, o popular Dúo Omega!

O grupo, que seguiría facendo ese tipo de concertos durante algún tempo, daríase de conta de que co que realmente disfrutaba o público, e o que máis lle sorprendía á xente, era cando daban paso ao esperpento humorístico que capitaneaba o seu cantante Manuel de Eva, un artista que non tardaría en se converter no “showman” con maiúsculas que é na actualidade. E así, nas actuacións, iría collendo protagonismo o facer versións de grandes exitos de todos os tempos en clave de humor, versións que se convertirían na súa proposta principal, que é polo que se coñece a banda arteixá a día de hoxe.

Concerto no pub Dantón da Laracha no ano 2010. De esquerda a dereita Germán Cachafeiro, Roberto Vilela, Manuel de Eva, Javier Najera, Diego Moreira e Rubén Martín (Cortesía de Manuel de Eva)

Como en calquera formación, “Os Revenidos” tamén terían moitos trocos ao longo da súa traxectoria. No ano 2005, Víctor Iglesias decide deixar a banda para emprender outros proxectos, o mesmo que Carlos Lareo e Esteban Castro, que abandonarían o grupo por motivos laborais. Dende Suevos chegaría Roberto Vilela, que sería o sustituto de Víctor nos teclados ata o 2012, ano no que deixaría de ser o pianista da formación por mor dun accidente de trafico no que rompeu unha man, feito que lle impediría seguir tocando durante algún tempo. O sustituto de Roberto sería o que, dende aquela, é o pianista da grupo: Román Suárez, teclista de “Fracasados de Antemano”, banda coa que “Os Revenidos” compartiron durante anos o local de ensaio que lles cedeu desinteresadamente a A. X. Xiradela, unha vez máis fundamental na historia do grupo arteixán.

A batería foi cousa de Esteban Castro dende o 2004 ata o 2010, que foi cando o sustituiu Javier Nájera, que estaría no grupo ata o 2014. Tras dous anos de ausencia, e despois de algunha ida e volta por causas laborais, Nájera voltaría ao grupo no 2016 e, dende aquela, é o actual batería de “Os Revenidos”. Darío Antón, Diego García e Llisus Pardo tamén foron baterías da banda en algunha ocasión.

O instrumento no que máis “Revenidos” houbo foi na guitarra, xa que despois da marcha de Carlos Lareo foron moitos os guitarristas que pasarían polo grupo. Julio Martín, irmán de Rubén, estaría dende 2006 ata 2009; Diego Moreira, de Vilarrodís, dende o 2010 ata o 2013. Diego é actualmente o guitarrista da “París de Noia”, tiña bo curriculum, claro! O guitarrista da Coruña Germán Cachafeiro tamén tocaría na formación dende o ano 2010 ata o 2013, o mesmo que o músico de Ares Bernardo Pita, que estaría na banda como guitarrista dende o 2012 ata o 2017. Diego García, batería de Barrañán do que falamos anteriormente, sería tamén guitarrista do grupo en varias actuacións. Outros guitarristas que pasaron pola formación foron Miguel Seoane, que estivo no 2017, e Miguel Santalices, que foi “Revenido” durante o 2018. Ademais, guitarristas que salvaron o barco en algunha ocasión puntual, facendo sustitucións de última hora para poder facer os “bolos” contratados, tamén foron Alberto Insua, o fillo de Pepe do Muiñeiro, ou Emilio Suárez, irmán de Román, o teclista do grupo.

Concerto en Carballo na cervecería Beos no ano 2015. De esquerda a dereita Llisus Pardo, Román Suárez, Bernardo Pita, Manuel de Eva, Rubén Martín e Diego García (Cortesía de Manuel de Eva)

“Os Revenidos” non teñen discos editados mais, o que si teñen, é o que eles chaman “discos imaxinarios”, que son iso que o seu propio nome indica e que lles serviu como presentacións de cancións novas que, de cando en vez, estrean nos seus concertos. Algúns destos temas abofé que xa son ben coñecidos, casos de “Beige es Beige”,“Ghomita la comida”,“ Miña nai sempre me da patacas con bisté” ou “Quero ser Songuoku e parezo Krilín”.

Todos os textos das cancións do grupo son da autoría do seu cantante Manuel de Eva, agás un que lles regalou Xabier Maceiras, “Muchiña”, versionando o popular “Assumpta” de Siniestro Total. Na actualidade a formación de “Os Revenidos” está composta por Rubén Martín no baixo, Román Suárez nos teclados, Anxo Souto na guitarra, Javier Najera na batería e Manuel de Eva na voz… uns artistas que percorren a xeografía galega, e calquera sitio de onde os chamen, porque seguen a pensar que calquera escusa e boa para botar unha risas!

Imaxe de un dos moitos concertos que “Os Revenidos” realizaron na feira 1900 (Cortesía de Manuel de Eva)