(relato publicado por Víctor Iglesias García no Boletín Informativo Municipal)
"Xa ven o outono,
tempo das esfolladas,
de ir á peteleira do millo
a máis tunar coas rapazas"
A vendimia e a esfolla son os labores agrícolas que marcan a entrada do outono ao labrador. Imos dar logo unhas notiñas sobre a "peteleira".
O traballo consiste en separar as mazorcas das folliñas que as recubren, e que se coñecen co nome de "poma" ou "panoia". Con estas follas, secadas ao sol e limpas, facíanse os colchóns de antes: os "xergóns". Incluso o canoto das espigas aproveitábase para encender o lume nas lareiras e nas cociñas bilbaínas. Como podemos ver, do millo non se desperdiciaba nada. Pero imos co principal, co maínzo. Este producto destínase nos nosos días ao alimento do gando, pero tempo atrás o pan de broa foi un compoñente básico na dieta alimenticia dos galegos.
Unha esfolla era algo así como unha pequena festa de veciños na que o traballo en sí era un motivo secundario...o principal era pasalo ben con contos, ocurrencias, e incluso competicións coma a das "raiñas": cando un esfollador atopaba unha "espiga reina" dáballe un bico e proclamábase rei, como se atopara un tesouro.
 |
| Esfollando no Rañal na leira dos da Leiteira |
Ningún comentario:
Publicar un comentario