sábado, 1 de outubro de 2016

O RESTAURANTE "EL GALLO DE ORO"


Á esquerda, "El Gallo de Oro" antigo
      Corría o ano 1962 cando Pepe Morgade e Fina Gestal abren na Avenida de Fisterra, naquela hora coñecida como "a carretera nova", un restaurante ao que bautizan como "El Gallo de Oro", nome co que lembraban a ópera de Nikolái Rimski-Kórsakov que tanto lle gustaba ao médico Don Manolo, o padriño do seu fillo Fernando. Aqueles son tempos no que acudían ao Balneario de  Arteixo ducias de persoas a pasar a época estival, entre elas o madrileño Santos López Pradil, bo cliente do restaurante que naquela altura era coñecido como o "embaixador de Arteixo en Madrid" e que cada ano viña a pasar as vacacións coa súa familia ao noso municipio. De xeito silencioso, sen as actuais campañas de marketing en redes sociais ou gastos de publicidade, senón a base das recomendacións que empezarían a realizar os seus satisfeitos clientes, Pepe e Fina non tardarían en facer un importante oco no panorama gastronómico da comarca. Todo ía ben ata que en agosto de 1965, tres anos despois de que abriran o seu negocio, o Consello de Ministros da dictadura franquista daba luz verde á creación do Polígono de Sabón, un asentamento industrial que daría pé a que se expropiarían máis de 2.000 terreos, entre eles o do restaurante do que estamos a falar. Mais abofé que Pepe e Fina  tiñan ben clariño que o seu futuro seguiría entre os fogóns. Non quedaba outra: había que empezar outra vez de cero!
    
     É aí cando deciden comprarlle á Deputación da Coruña os terreos que o ente provincial lle expropiara ao matrimonio e, tralos oportunos trámites, o 28 de decembro de 1973 a Comisión Municipal Permanente de Arteixo acorda concederlles licencia municipal para construir nas parcelas 31-B e 32-C do Polígono un novo edificio destinado a Conxunto Hosteleiro, edificio que se inauguraría en 1975 e que ven sendo o actual Gallo de Oro que tod@s coñecemos.

El Gallo de Oro actual
     Catro anos despois da inauguración do novo establecemento, Fernando, o fillo de Pepe e Fina, casaba con Rosa Míguez, arteixá con raíces en Morás e no Foxo, quenes pouco a pouco irían collendo o testigo dos fundadores ao tempo que serían quen de convertilo nun dos restaurantes de referencia do país, un restaurante que, dende a súa inauguración, tería de ilustres comensais aos Reis de España, Juan Carlos e Sofía; a todos os presidentes do Estado excepto Zapatero; a Manuel Fraga Iribarne; Carmen Martínez Bordiú e Alfonso de Borbón; o Conde de Barcelona, Juan de Borbón;  Jaime de Marichalar; o lendario Di Stéfano; os escritores Mario Vargas Llosa e Camilo José Cela; o actor José Luis López Vázquez; o cantante Julio Iglesias; o que fora presidente da Real Academia Galega Domingo García Sabell; ou, entre outros, ao artista galego Laxeiro, quen deixaría plasmado unha pintura súa no libro de sinaturas do restaurante.

     Fernando e Rosa, segunda xeración de El Gallo de Oro, sosterían o éxito do seu negocio sobre tres pilares básicos: producto de calidade, cun esmerado cuidado na selección das materias primas (o restaurante diferenciuse sempre por servir o mellor marisco de toda a costa, feito que o levaría a ser coñecido como "a aduana" porque os mariñeiros vendían antes no establecemento arteixán que na lonxa); boa atención, con esquisita elegancia do servicio; e discreción, cualidade, esta última, imprescindible debido aos moitos negocios e acordos políticos que se cerraron no popular local.
Carlos Morgade cos seus pais, Rosa e Fernando
       "El  Gallo de Oro" chega agora á  terceira xeración da man de Carlos Morgade Míguez, unha persoa moi cualificada para tomar as rendas do local que fundaran seus avós Pepe e Fina mais que lle toca vivir o peor momento da hostelería por mor da gran crise económica que atravesamos dende hai xa bastante tempo.Con todo Carlos, que durante 6 anos cursou en Barcelona estudos de Dirección de Empresas Hosteleiras e Turismo, Restauración en Alta Cociña e Sumiller, sendo o nº 1 da súa promoción nas tres especialidades, loita xunto a seus pais por manter a frote o negocio familiar incorporando innovacións como o Varmouth, unha nova idea, un novo estilo, unha liña xoven adaptada aos tempos que nos toca vivir que inauguraron en xaneiro de 2015 no que os nosos paladares poden degustar, sempre coa máxima calidade nos seus productos, unha comida tradicional innovadora por prezos asequibles a todos os bolsillos...así que xa sabedes, tanto Fernando e Rosa, con quenes tiven o pracer de lembrar recentemente algunha que outra anécdota dos tempos do Arteixo de antano e dos primeiros anos do seu negocio, como Carlos e a súa muller Adriana Cabot, que se dedica ao cátering doce e pastelería a medida para bodas, festas e calquera outro evento, agárdanvos no seu popular negocio para que degustedes as súas esquisiteces gastronómicas.

2 comentarios:

  1. José Manuel é o fillo de Pepe e Fina (RIP).........Fernando é o da Panadería Gestal, primo de este.

    ResponderEliminar
  2. O que me contou o propio Fernando e o seu fillo Carlos é que o nome é José Fernando. Moita xente chámalle José Manuel polo seu padriño,o médico don Manolo. Este mesmo foi o que lle empezou a chamar José Manuel...incluso os seus pais chamárono toda a vida así. Pero para os seus fillos e a familia da súa muller Rosa é Fernando que é o seu verdadeiro nome.

    ResponderEliminar