Tres novos equipos incorporábanse en 1966 ao Campionato de Liga “Zona de Arteixo”: o Atlético Vilarrodís, o Club do Mar de Caión e o Laracha. Coa inscripción do Vilarrodís, Arteixo convertíase nun dos municipios de España que máis equipos federados tiña naquel entón, sumando ata un total de doce. Aqueles eran días nos que o Catuxa incrementaría notablemente a súa masa social, feito que axudaba, coas cotas que pagaban mensual ou anualmente os seus socios e socias, a cubrir os gastos da entidade, que tamén se financiaba coas recadacións que se facían nos partidos que o clube disputaba como local no Campo do Castro.
 |
| Formación do Catuxa de mediados dos anos 60 |
Mais, a pesar da boa marcha económica da entidade, o equipamento dos seus xogadores era outro cantar, especialmente as botas, que en pouco ou nada se asemellaban ás que utilizaban os seus ídolos, uns futbolistas profesionais que curiosamente tamén se podían ver con certa frecuencia na grande pantalla ao participar, naquela época, en longametraxes ambientadas no mundo do fútbol.
Aquela competición ligueira do ano 1966, que ía celebrar a súa última xornada na mesma fin de semana que a Inglaterra de Bobby Charlton gañaba o Mundial celebrado nas Illas Británicas, chega ao seu fin co Penouqueira e o Catuxa empatados a 41 puntos no máis alto da táboa clasificatoria mais, iso si, con dous partidos que foran aprazados unhas semanas antes pendentes da súa disputa: o Penouqueira-Meicende que, cun empate a un gol no marcador fora suspendido no minuto 35 tras unha liorta na que o árbitro expulsara a tres xogadores dos da Refinería, e o Catuxa-Peñarol, que non se poidera xogar por incomparecencia do colexiado.
Curiosamente, esos dous encontros tiñan que decidir o campión do torneo. O Catuxa, se quería levar o título para as súas vitrinas, estaba obrigado a gañar o seu partido e agardar unha milagre no campo do Balneario xa que o Sporting Meicende, que estaba obrigado a xogar os 55 minutos que faltaban con só oito futbolistas, non o tiña moi doado para botarlles unha man. Como era de agardar, esa axuda divina non se ía producir xa que o Penouqueira, con moitos máis apuros dos previstos, sería quen de gañar finalmente aquel partido por 2-1 e, por riba, o Catuxa-Peñarol remataba cun sorprendente 0-2 a favor dos de Lañas.
 |
| Formación do Catuxa de mediados dos anos 60 |
Naqueles domingos de fútbol dos anos 60, cando o Catuxa xogaba coma visitante nos campos da bisbarra, campos pouco acondicionados naquela hora para a práctica do deporte, a afección tamén se desprazaba co equipo para animar aos seus futbolistas nuns partidos nos que, de cando en vez, saltaban chispas cos seareiros e xogadores do once rival, uns feitos que, ocasionalmente, tamén acontecían no propio terreo de xogo da entidade que presidía Luís do Rilón.
Estamos xa na tempada 1966/67. Nesta campaña modifícase por primeira vez, na curta historia da Liga de Arteixo, o sistema de competición coa creación de dúas categorías. Neste novo modelo de competición o Catuxa é, con tan só 7 puntos, o pechacancelas da Liga de Primeira División, campionato que se adxudica brillantemente o Laracha, que obtén o título con seis puntos de ventaxa sobre o segundo clasificado, o Paiosaco.
O equipo xoga a tempada 1967/68 na Segunda División xunto ao Atlético Arteixo, Bens, Campanal de Loureda, Club do Mar de Caión, Larín e Suevos, unha Segunda que gaña o Club do Mar e na que o Catuxa queda subcampión.
 |
| Formación do Catuxa de mediados dos anos 60 |
O feito de que o club competise na segunda categoría da Liga de Arteixo, non foi impedimento para que a rapazada e a xuventude local continuara xogando de xeito multitudinario no campo da aldea, xa que, a parte dos bailes e festas que se facían por aqueles días, o fútbol era dos poucos divertimentos que naquela hora tiña a veciñanza da Catuxa.
Unha vez rematada a competición ligueira da tempada 1967/68, os dirixentes de todos os equipos da Liga “Zona de Arteixo” cambiarían de parecer en torno ao formato competitivo que integraban. Foi por iso polo que aqueles directivos solicitáronlle á Federación Galega a unificación da 1ª e da 2ª, petición que o ente federativo aprobaría dando paso á creación dunha Liga de 15 equipos, que era a suma total dos clubes federados que naquela hora había en Arteixo e na Laracha.
 |
| Formación do Catuxa de mediados dos anos 60 |
Outro dos grandes acontecementos que se celebraban cada ano na Catuxa, eran os partidos entre os casados e os solteiros da aldea, lendarios enfrontamentos nos que o equipo perdedor facíase cargo dos gastos da mexillonada que se organizaba en cada edición.
A tempada 1968/69, a da reunificación das dúas categorías, ía ser unha loita entre os tres equipos do Concello da Laracha por facerse co campionato, título que finalmente gaña o Paiosaco. O Catuxa queda situado no posto duodécimo con dezaoito puntos, por diante do Larín, do Peñarol de Lañas e do pechacancelas, o Atlético Arteixo, que tan só fixera 8 puntos.
Naqueles últimos anos da década dos 60, nos que Arteixo empezaba a cambiar a súa fisionomía co asentamento das primeiras fábricas do Polígono Industrial de Sabón, varias veciñas e veciños da zona, entre eles algúns antigos membros da directiva e da plantilla do Catuxa, víranse na obriga de facer a maleta da emigración onde, nos seus momentos de lecer, seguían mantendo contacto co mundo do deporte.
(CONTINUARÁ...)
Ningún comentario:
Publicar un comentario