A FESTA DOS MAIOS

"Este mes de maio
é o das flores,
cando os paxariños
ven aos seus amores"


     Maio maiolo, maio todo, que os romanos tiñan baixo a advocación de Maia, a santa que se preocupaba de que a vexetación medrase, á que tomaba o relevo de Flora, e sería por ela que xa vemos os campos plenamente florecidos, e onde a flor se perde xa cando o froito apunta. Xa hai cereixas e os toxais medraron en todas as abas montesías. Polos camiños da terra o verde dos campos tínxese de amarelo e semella que outra luz máis viva nos invade, sen embargo, atentos ao refrán: maio tamén é medio tolo.

     Estamos nun mes onde o santoral falanos da floración, de esperanza, da forza da vida, e aínda que o refraneiro dinos que " a choiva de maio é a mexadiña dun rato", haberá que ver o rato, porqué tamén dise que "en maio aínda bebe o boi no prado", ou que "maio chuvioso, verán caluroso", e como nunca chove a gusto de todos tamén o "maio ventoso para o labrador fermoso e para o mariñeiro desastroso". Sen esquecer que "en maio aínda a vella queima o tallo". Refráns que nos advirten para que non deamos por feito que o verán xa está aí, ás portas ou para que non nos enganen as horas do sol.

Nenos da escola da Lagoa, diante do maio co que gañaron o concurso de maios en 2013

      En fin, que estamos nun mes de días longos e de moita luz, por iso os pobos celtas, que só tiñan dúas estacións, facían coincidir co primeiro de maio a Belteine, a festa da luz, ou a entrada do verán, en que se adornaban as casas con flores e acendíanse grandes fogueiras nos outeiros, arredor das que se danzaba seguindo o sentido do movemento do sol (de esquerda a dereita e mirando ao sur). E nós atopamos o significado deste festexo, coa festa dos Maios, que enchen as vilas galegas de adornos florais, e coa enxebre tradición que se está a recuperar en Arteixo dende hai uns anos, os nosos centros educativos, colectivos veciñais e asociacións expoñen, o derradeiro fin de semana deste quinto mes do ano, os seus traballos na Avenida do Balneario. Así que este sábado e domingo xa sabedes...

                                             Xuntando flores para facer un maio



(O texto é de Francisco A.Vidal, publicado no seu blogue "Os Chanzos" baixo o título"Maio Maiolo")