A FESTA DAS FLORES

     Na festa das Flores de Arteixo xúntanse varios tipos de manifestacións: por un lado están as lúdicas protagonizadas polos nenos e que representan o cume primaveral, por outro as vencelladas coa gandería e finalmente as prácticas cristiáns onde se favorece especialmente á Virxe María, raíña e dona do mes de Maio.

     O último domingo de Maio prefírese, entre todos os do ano, para que as nenas e nenos arteixáns celebren a súa primeira comunión. Ese día participan activamente nunha procesión que transcurre por un camiño cheo de arcos de flores. E non remata aquí a colaboración dos máis pequenos. Ao rematar a misa súbense a unhas mesas colocadas fronte a Virxe, onde recitan poesías e representan parodias nas que contan o proceso da recollida das flores ou das ofrendas.

     A festa relixiosa das flores dedícase por completo, durante todo o mes de Maio, á Virxe María. Nos primeiros días do mes, a Virxe colócase nun altar rodeada de moitas flores e, a partir de aí, todos os días despois da misa dedícanselle oracións. Non se pode falar da festa das Flores sen mencionar ás "Fillas de María", todas mozas solteiras. Teñen un estandarte de cor azul celeste cunha imaxe da Virxe no centro e o pau que o sostén ten forma de cruz. As "Fillas de María" confeccionan un mural de flores que pon "Ave María" e que colocan na entrada da igrexa. Tamén fan os arcos de flores: a partir duns arcos de madeira, recúbrenos de hedras e logo vanlle colocando as flores enriba. E non pode faltar a súa axuda aos nenos para compoñer as poesías e parodias.

  
      É de destacar que cando morre unha das "Fillas de María" levan o seu estandarte ao enterro.

     Os animais tamén xogan o seu papel nesta festa porque son outorgados polos nenos como ofrenda á Virxe, ao mesmo tempo que lle recitan a súa poesía.

     Pero o que mellor recordamos "os máis novos" son os bailes da festa das Flores no Balneario. Ese día elexíase "Mis Flor" entre as mozas da verbena. A súa coroación era cunha flor e un broche. E viña especialmente como presentador un importante e coñecido locutor de radio. Pero a festa non remataba aquí. Prolongábase con verbenas durante todo o verán e viña moita xente porque tiña moita sona. Festa rachada!

(relato publicado no Boletín Informativo Municipal por Carme, a de "Cóntame un conto")